Kako je Beč šiptarima stvorio i zastavu...

 

Ćazim pre prve bračne noći

NEPOSREDNO pred početak bombardovanja Jugoslavije, zapadno javno mnjenje dobilo je još jedno od mnogih sumnjivih tumačenja situacije u zemlji na koju je trebalo da se ustremi “Milosrdni anđeo”. Ovaj put, “udarilo” se na njenu istoriju koja je brutalno iskrivljena, falsifikovana, a dobrim delom i izbrisana. Sve to upakovano je u knjizi engleskog publiciste Noela Malkolma “Kosovo. Kratka istorija”.



Sudeći prema sadržaju pomenute knjige, jedino je naslov tačan. To je zaista kratka istorija Kosova i Metohije, toliko kratka da je površnost preblaga reč za ono što je autor svojim čitaocima dao. Javno se hvaleći da je knjigu napisao za samo dve godine Malkolm je, na neki način, otkrio da je “protumačio srpsku istoriju” za nečije hitne potrebe i da je namerno gotovo sve događaje vezane za Kosmet prikazao u krivom ogledalu da bi se dobio pogrešan prikaz istorije tog dela srpske zemlje.

Iako je knjiga sasvim sigurno uticala na pripremanje zapadnog mnjenja za bombardovanje naše zemlje, prva ozbiljna rasprava na temu Malkolmovog dela povela se 2000. godine, kada je već bila ostvarila svoj cilj: predstavila Zapadu tezu da Srbi ne treba da polažu ni istorijsko ni etničko pravo na Kosovo i Metohiju, kao i da su tamo vekovima bili privilegovano stanovništvo, koje je svojom dominacijom ugrožavalo druge narode, u prvom redu Albance.

KOLEVKA

Ovo delo, koje za cilj nije moglo imati ništa drugo do brisanje srpske istorije za nečije političke potrebe (ovaj put je reč o potrebama velikoalbanskog projekta i političkih planova NATO) zbog bombardovanja i svega što je usledilo, možda je prošlo nedovoljno zapaženo. Svoj odgovor, među retkima, dali su srpski intelektualci iz SANU i njenog Istorijskog instituta u publikaciji “Odgovor na knjigu Noela Malkolma”.

Akademik Milorad Ekmečić smatra ovo delo klasičnom literaturom ratne propagande. Prema Ekmečiću, Malkolm je u ovoj kratkoj istoriji Kosova postavio stvari na osnovu koju je već utemeljila albanska ideologija, a po kojoj: “Kosovo ne može biti srpska istorijska kolevka jer je to područje antičke Dardanije gde se stvara srž budućeg albanskog naroda, Dušanovo carstvo nije bilo srpsko, Kosovska bitka 1389 nije bila srpska jer je u njoj glavnu reč vodila vojska Dečana, Poljaka i Mađara, a Albanci su branili hrišćanski zapad, dok su se Srbi držali osmanlijskog istoka...”.

Suština ove ideologije, iz koje je Malkolm iscrpeo materijal za knjigu, jeste da su Srbi skorašnji svet na ovom prostoru, da oni imaju kratku istoriju, da su zemljište oteli od susednih naroda, a da su crkve i manastire podizali na temeljima ranijih bogomolja, koje im nisu pripadale. Rečju - Kosovo nije srpska kolevka.

- Malkolm je uložio veliki napor da dokaže da je Kosovski boj jedan mnogoetnički obračun sa Turcima. Mađarsko učešće je vrlo značajno, jer su po njemu, glavni srpski vitezovi bili mađarski plemići. Miloš Obilić je (za njega) verovatno Mađar, iako samo njegovo prezime ima “vlaško-albansku podlogu”. Mađarskog porekla su i devet Jugovića - piše Ekmečić.

Cela analiza ima za zaključak tezu da Srbi nisu bili glavni akteri u pobunama hrišćanskog stanovništva, nego Albanci, te da narodne pobune protiv turske vlasti nisu imale politički, nego isključivo poreski karakter.
- Malkolm je učinio sve što je u njegovoj moći da razbije srpsku mitologiju o velikim događajima poput Kosovske bitke, Velike seobe, Istočne krize 1875.
Ulogu Albanaca je toliko preuveličao da mi to liči kao kada bi neko rekao da je utakmica između italijanskog Milana i nemačkog Bajerna takmičenje italijansko-engleskog protiv nemačkog tima, jer je na italijanskoj strani bio jedan Englez - dodaje Ekmečić.

Ekmečić upozorava i na to da Malkolm prenebregava činjenicu da je albanski narod u borbi za samostalnost uvek uživao podršku neke od velikih sila. Čak ne pominje ulogu Beča u podsticanju albanskog nacionalnog buđenja:
- U Beču su bili izabrani i albanski nacionalni simboli: crvena zastava sa dvoglavim orlom i grb. U sarajevskom državnom arhivu čak je sačuvan i račun iz kog se vidi da je jedan slikar iz Beča 1897. godine uplatio 15 florina za izradu grba sa zastavom. Zablude su, dakle, albanska verovanja da njihova zastava i grb potiču iz srednjovekovnog doba. Čak i samo ime Albanci je kasnog porekla. Veruje se da je reč Albanija poteklo od stranih putnika tek u 14. i 15. veku.

Možda ovo krivotvorenje istorije ne bi ni bilo toliko važno da u narastanju krize oko Kosova upravo ova knjiga nije imala vrlo značajnu funkciju. Ekmečić je uveren da je ona ponudila opravdanje za vojnu intervenciju i da je važan deo one literature koja služi za odgajanje dobrog dela javnog mnjenja zapadnih zemalja koje sledi politiku svojih vlada.

DOMIŠLJANJA

U “Odgovor na knjigu Noela Malkolma” uključio se i dr Đorđe Janković, profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu. On je ukazao na to kakvim se sve “akrobacijama” služio Malkolm da bi izneo svoje “političke zadatke i ideološke stavove” i utvrdio da su Albanci na Kosovu i Metohiji “stariji” od Srba:
- Tvrdnje da je “Kosovo jedna od kulturnih raskrsnica Evrope”, “Kosovo verovatno središnji prostor preživljavanja albanskog i obrazovanja rumunskog jezika”, “Kosovo postalo geografsko središte važne srednjovekovne države”, “Kosovo (je) bilo jedan od najosobenijih delova Turske u Evropi”, “da se na Kosovu rodio moderni albanski pokret”, “da su Albanci autohtoni na Kosovu odakle ih Srbi privremeno istiskuju tokom okupacije od 250 godina - samo su neke od najmarkantnijih netačnosti.


Koreni današnjih Srba su na Kosovu i u Metohiji. A po Malkolmu su Srbi poreklom sa prostora severno i severoistočno od Crnog mora, žive u 15. i 16. veku u Češkoj i Saksoniji, a na Balkansko poluostrvo su ih doveli Hrvati?!

Tumačenja zasnovana na nastojanju da se dokaže povezanost albanskog i ilirskog jezika, da bi se pokazalo albansko prisustvo u predrimskom periodu (uprkos nepostojanju zapisanog ilirskog jezika) toliko su apsurdna da postaju smešna - tvrdi Janković.

On navodi činjenice da su Albanci nacija koja se obrazuje tek u naše vreme, da potiču od više plemena pristiglih tokom VII-XI veka u planinske predele današnje Albanije, azijskog su porekla, pomešani sa Slovenima brdskog pojasa i stanovništvom latinskog i donekle grčkog govora u primorskim gradovima, te da je neodrživo dokazivanje autohtonog porekla savremenih Albanaca, kako to čini Malkolm svojim filološkim domišljajima.

- Navodi Malkolma koji se odnose na prednemanjićku prošlost Kosova i Metohije u celini ne odgovaraju istini. Sva njegova domišljanja su pogrešna. Uprkos desetinama nalazišta i stotinama artefakata, nesumnjivo srpskih ili opšte slovenskih osobina, datiranih nesporno pre Nemanjića na tlu Kosova i Metohije, nema nijednog arheološkog nalaza koji bi se mogao pripisati precima Albanaca iz Srednjeg veka.